Druga strana svega
Vest da je iznenada preminula Srbijanka Turajlić (1946-2022) ispraćena je uz uobičajeno navođenje biografskih podataka: penzionisani vanredni profesor Elektrotehničkog fakulteta Univerziteta u Beogradu, od 2001. do 2004. pomoćnik ministra za visoko obrazovanje u Ministarstvu prosvete i sporta godine, dobitnica nagrade “Osvajanje slobode”, koju dodeljuje Fond Maja Maršićević Tasić za doprinos pobedi demokratije u Srbiji, članica Političkog saveta Pokreta slobodnih građana…
Za razumevanje njene političke uloge izuzetno je značajan i dokumentarni film “Druga strana svega”, koji je snimila i režirala Mila Turajlić (premijerno prikazan 2017. godine).
Nije baš uobičajeno, ali mnogi će dodati i činjenicu da je gospođa Turajlić bila jedan od arhitekata i najglasnijih promotera ideje o “belim listićima” uoči majskih izbora 2012. godine, na kojima su građani Srbije odabrali sve ovo u čemu živimo više od decenije.
“Ideja o ‘belim glasovima’ pojavila se kao posledica dubokog razočaranja glasača Demokratske stranke, ali i drugih reformskih partija, koji su prvi put shvatili da teorija ‘manje zla’, odnosno ‘glasajte za nas da ne bi došli gori’ vodi zemlju u totalnu propast. Ponovno glasanje za DS i neke druge partije značilo bi davanje ‘carte blanche” za dalji rast korupcije, razgradnju institucija, nove obmane i stvaranje još većeg haosa u zemlji”, prepisujem njenu izjavu za “Vreme”.
A mudri Dragoljub Žarković je u to vreme takve ideje objašnjavao kao “lom u ljudskim glavama, kad ideju o boljoj budućnosti i boljem životu ljudi zamene za bilo koju ideju preko koje mogu da ispolje svoje nezadovoljstvo, očajanje i gnev?”
Daleko najpogubnija posledica “belih listića” je logika “nemam za koga da glasam”, odnosno “svi su isti”. A to kao uhvati, ne pušta!
***************************
Šta znači i kakvi su stvarni efekti svakog poigravanja sa izborima i glasačkim listićima najbolje pokazuje sjajna karikatura poznatog italijanskog dizajnera i ilustratora Fabia di Korleta iz 2018. godine.
Written by : Ivan Mrdjen
Rođen 2. oktobra 1949. godine u Vršcu. Osnovnu školu na Čukarici završio 1964. kao najbolji đak u nekadašnjoj Jugoslaviji. Profesionalnu novinarsku karijeru započeo 1973. kao pripravnik u „Večernjim novostima“. Najduže se zadržao u dnevnom listu “Blic”, čiji je stalni član uređivačkog kolegijuma od 2000. godine. Prvo kao urednik „Blica nedelje“, a potom i kao urednik Beogradske rubrike. Krajem 2010. postavljen za Noćnog urednika u Integrisanoj redakciji “Ringier&Axel Springer” (“Blic”, “Blic nedelje”, “24 sata” i “Blic online”). Sa te pozicije je otišao u penziju 3. oktobra 2014. godine. Dobitnik je Nagrade grada Beograda za novinarstvo za 2012. godinu.
