Najjači utisak – država
Britanskoj kraljici Elizabeti Drugoj (21. april 1926. – 8. septembar 2022.) posvetio sam minuli vikend, odgledavši tri filma i više od polovine Netfliksove serije “Kruna” (autor Piter Morgan, četiri sezone, četrdeset epizoda, prva emitovana 4. novembra 2016. godine).
Iako još nisam stigao do najzanimljivijih delova ove televizijske sage, godina koje su obeležile Margaret Tačer (1925-2013) i princeza Dajana (1961-1997), želim da podelim neka razmišljanja o do sada “pređenom gradivu”. Ponajviše zbog toga što sve ostale vesti, posebno ove domaće, čine još važnjim neke poruke i pouke iz prvih decenija Elizabetine vladavine.
U tom smislu daleko najjači utisak je – država! Ona postoji samo ako se dosledno poštuju ustav i zakoni, ako su jasno razgraničene nadležnosti i ovlašćenja suverena, parlamenta, premijera i vlade, a funkcioniše uz uvažavanje autoriteta Crkve, profesionalnu i samostalnu adiministraciju, uključujući vojsku i policiju…
Sve to podrazumeva punu slobodu medija, ali i njihovu odgovornost kao kreatora javnog mnjenja. Nisu slučajno za Harolda Makmilana (1894-1986), britanskog premijera od 1957. do 1963. godine, govorili da se “najviše plaši sutrašnjih novina”.
Zapamtio sam i rečenicu Harolda Vilsona (1916-1995), šefa laburističke vlade od 1974. do 1976. godine: “Naš je cilj, kao najodgovornijih ljudi, da više kriza rešimo nego što ih stvorimo, jer niko ne želi histeriju na vrhu države!”
“Look at your home, angel”, rekao bi Bora “Čorba”. Imamo državu u kojoj su urušene sve institucije sistema, pa se zato svaki čas sastaje neko polufantomsko “koordinaciono telo” tek da bi predsednik svega ovoga imao čime da nastavi neprekidni televizijski rijaliti, uglavnom proizvodeći nove “krize”.
I još jaču histeriju!
Written by : Ivan Mrdjen
Rođen 2. oktobra 1949. godine u Vršcu. Osnovnu školu na Čukarici završio 1964. kao najbolji đak u nekadašnjoj Jugoslaviji. Profesionalnu novinarsku karijeru započeo 1973. kao pripravnik u „Večernjim novostima“. Najduže se zadržao u dnevnom listu “Blic”, čiji je stalni član uređivačkog kolegijuma od 2000. godine. Prvo kao urednik „Blica nedelje“, a potom i kao urednik Beogradske rubrike. Krajem 2010. postavljen za Noćnog urednika u Integrisanoj redakciji “Ringier&Axel Springer” (“Blic”, “Blic nedelje”, “24 sata” i “Blic online”). Sa te pozicije je otišao u penziju 3. oktobra 2014. godine. Dobitnik je Nagrade grada Beograda za novinarstvo za 2012. godinu.
