Jedan hrabar čovek
Već duže vreme u folderu „razne slike, trebaće“, čuvam jednu fotografiju snimljenu negde u Nemačkoj sredinom tridesetih godina prošlog veka, na kojoj u egzaltiranoj masi samo jedan čovek nije ispružio ruku u nacistički pozdrav. Kad se malo uveća, vidi se i njegov skeptičan osmeh, koji je istorija potvrdila kao sumorno predskazanje… A kad se još bolje pogleda, nije teško uočiti da jedino taj hrabar čovek stoji uspravno!
Ovih dana se po društvenim mrežama lajkuje i deli snimak, koji je Borivoja Žugića iz Zmajeva svrstao u ljude uspravne kičme. Insistirajući na zakonskoj i statutarnoj odredbi da prvu sednicu Saveta tamošnje mesne zajednice vodi najstariji novoizabrani član, on se suprotstavio naprednjačkoj većini koja je za taj posao nametala nekog fićfirića. I uspeo da ih „razbuca k’o bugarsku skupštinu“…
Iako, istorijski gledano, taj izraz pripada jednoj drugoj samovolji, jer potiče iz vremena kad se SSSR na razne načine mešao u unutrašnju politiku država članica Varšavskog pakta, posebno Bugarske, njegova odmomaćena upotreba pokazuje da i svaki pojedinac poseduje određenu moć. Dovoljno je da bude u pravu i da se za to svoje pravo odlučno bori, čak i ako je u tome potpuno usamljen.
Hvaleći „zmaja iz Zmajeva“, mnogi su zapazili njegovu rečenicu, kad opštinskom odborniku, po čijem diktatu se čitava farsa izvodi, kaže „nekad si imao ključeve od moje kuće“. To govori i o sve uočljivijem odrođavanju i odnarođavanju naprednjačkih funkcionera, od gologuzije po mesnim kancelarijama do novokomponovanih skupštinskih vedeta i kaste po ministarstvima, javnim preduzećima i državnoj upravi.
Mnogi su konstatovali da slične stvari svakodnevno prolaze na svim nivoima i da je sve manje iskrenih boraca za „gram istine, zakona i pravde“. „Strah je alat koji nikad ne izlazi iz mode“, napisao je Sanel Buljubašić, na šta je Jasmina Minja Jovanović sa Čubure dodala: „Rekla i ja NE, čak tri puta kad su me uslovljavali za ostanak na radnom mestu u državnoj firmi, ako potpišem i dam glas SNS-u. Od 15. oktobra 2020. više nemam radno mesto!”
Written by : Ivan Mrdjen
Rođen 2. oktobra 1949. godine u Vršcu. Osnovnu školu na Čukarici završio 1964. kao najbolji đak u nekadašnjoj Jugoslaviji. Profesionalnu novinarsku karijeru započeo 1973. kao pripravnik u „Večernjim novostima“. Najduže se zadržao u dnevnom listu “Blic”, čiji je stalni član uređivačkog kolegijuma od 2000. godine. Prvo kao urednik „Blica nedelje“, a potom i kao urednik Beogradske rubrike. Krajem 2010. postavljen za Noćnog urednika u Integrisanoj redakciji “Ringier&Axel Springer” (“Blic”, “Blic nedelje”, “24 sata” i “Blic online”). Sa te pozicije je otišao u penziju 3. oktobra 2014. godine. Dobitnik je Nagrade grada Beograda za novinarstvo za 2012. godinu.
