Sjaj u Kaćinim očima
Sećate li se Katarine Marić? To je devojka, koju je 15. aprila 2003. ujutru, na pešačkom prelazu na uglu Njegoševe i Beogradske, ubio vozač tadašnjeg ministra poljoprivrede, koji je gradskim ulicama, po „šefovom“ naređenju, vozio brzinom većom od osamdeset kilometara na čas, sve sa upaljenim rotacionim svetlima.
Ne mogu da zaboravim kako je tog utorka na mestu nesreće, gde sam se našao nepuna dva sata kasnije, u pogledima okupljenih, osim velike tuge, bilo i nekog besa, kao da je u stegnutim vilicama ostalo i pitanje „zar smo se za ovo borili tolike godine“.
O tome sam, ne slučajno, pisao u petak 5. oktobra 2018. godine: „Katarina, koja je tog kobnog jutra krenula na svoj prvi radni dan, na posao koji je dobila kao odličan student i sjajna psihološkinja, simbol je ne toliko današnjeg ‘revolucionarnog datuma’ koliko svega što se događalo u narednih jedanaest i po godina, kad su probuđene nade, energiju naroda i želju za promenama proćerdali umišljeni, bahati, nesposobni i korumpurani lideri tzv. Demokratske opozicije Srbije.“
“Kaća je bila pronicljiv psiholog, edukovani terapeut, volela je pozorište i amaterski se bavila glumom, bila je godinama saradnica i mentor u Istraživačkoj stanici Petnica, na Mirovnim studijama je bila među prvima koji su ostvarili veze sa kolegama u Zagrebu i Sarajevu, bila je lepa, hrabra i uvek sam je zezao da će jednoga dana sigurno biti ministarka za obrazovanje”, tako je pamti naš kolega Dragan Ilić, jedan od suosnivača Fondacije “Katarina Marić”.
Koja će i ove godine nagraditi najbolji diplomski rad iz psihologije, da nas na Kaću ne podsećaju samo hladna raskrsnica i tužne godišnjice, već i sjaj u očima njenih mladih kolega koji još imaju istu želju da se svet oko nas razume i menja nabolje.
Written by : Ivan Mrdjen
Rođen 2. oktobra 1949. godine u Vršcu. Osnovnu školu na Čukarici završio 1964. kao najbolji đak u nekadašnjoj Jugoslaviji. Profesionalnu novinarsku karijeru započeo 1973. kao pripravnik u „Večernjim novostima“. Najduže se zadržao u dnevnom listu “Blic”, čiji je stalni član uređivačkog kolegijuma od 2000. godine. Prvo kao urednik „Blica nedelje“, a potom i kao urednik Beogradske rubrike. Krajem 2010. postavljen za Noćnog urednika u Integrisanoj redakciji “Ringier&Axel Springer” (“Blic”, “Blic nedelje”, “24 sata” i “Blic online”). Sa te pozicije je otišao u penziju 3. oktobra 2014. godine. Dobitnik je Nagrade grada Beograda za novinarstvo za 2012. godinu.
