Surovi jezik brojki
Pisao sam prethodnih dana kako uspavana, anestezirana i sitnim ćarovima potkupljena nacija polako gasi svetla u jednom po jednom naselju. Uteha da se to događa u tzv. ruralnim područjima ne znači baš ništa, ako se ima u vidu činjenica da svake godine ostanemo bez stanovnika jedne varoši poput mog rodnog Vršca.
Prema zvaničnim podacima Republičkog zavoda za statistiku, od 1. januara 2012. do 30. juna 2022. negativan prirodni priraštaj u Srbiji (bez Kosova i Metohije) iznosi 452.975 ljudi.
„Srbija je početkom 2022. godine, prema procenama RZS, imala 6.797.105 stanovnika. Ukoliko se u računicu uključe i prethodni podaci o vitalnim događajima u prvih šest meseci, procenjeno stanovištvo zemlje je 1. jula iznosilo je 6.766.093 stanovnika. U odnosu na 7.233.622 koliko nas je popisano 1. oktobra 2011. godine, sad smo malobrojniji za gotovo pola miliona stanovnika“, izjavio je demograf dr Goran Penev za agenciju Beta.
Ako se dobro sećam, Republička izborna komisija je uoči ovogodišnjih prvoaprilskih izbora * saopštila da je ukupan broj birača u Srbiji 6.501.689! To znači da je u tom periodu u zemlji Srbiji bilo svega 265.404 maloletnika?!
A prema podacima RZS, na kraju školske 2020/21 godine u Republici Srbiji samo u osnovnim školama nastavu je pohađalo ukupno 508.975 učenika! A gde su mališani iz vrtića i oni koji odrastaju kod kuće, a tek srednjoškolci… koji svi zajedno, prema istim podacima, čine oko 18 odsto populacije.
Dece je, istina sve manje, ali ih ima toliko da taj podatak pokazuje svu apsurdnost naduvanih biračkih spiskova, od mrtvih glasača do onih “uvoznih”. To unapred otežava poziciju svih koji se zalažu za promene, a olakšava posao onima koji te spiskove prave i izbore provode bez ozbiljnije kontrole.
Realno, taj “višak” iznosi najmanje million “sigurnih glasova”, pa je u pravu Ninus Nestorović kad kaže da “u Srbiji ima već toliko glasača, da im se broja ne zna”.
* Znam da su skorašnji izbori bili 3. aprila, ali je njihov rezultat – prvoaprilski!
Written by : Ivan Mrdjen
Rođen 2. oktobra 1949. godine u Vršcu. Osnovnu školu na Čukarici završio 1964. kao najbolji đak u nekadašnjoj Jugoslaviji. Profesionalnu novinarsku karijeru započeo 1973. kao pripravnik u „Večernjim novostima“. Najduže se zadržao u dnevnom listu “Blic”, čiji je stalni član uređivačkog kolegijuma od 2000. godine. Prvo kao urednik „Blica nedelje“, a potom i kao urednik Beogradske rubrike. Krajem 2010. postavljen za Noćnog urednika u Integrisanoj redakciji “Ringier&Axel Springer” (“Blic”, “Blic nedelje”, “24 sata” i “Blic online”). Sa te pozicije je otišao u penziju 3. oktobra 2014. godine. Dobitnik je Nagrade grada Beograda za novinarstvo za 2012. godinu.
