Vreme bezdušnosti
Najčešće iskazana zebnja tokom nedavnog navodno hakerskog upada u sistem Katastra bila je zbog mogućnosti da se nekome otme privatna imovina. Nećeš da prodaš “investitorima”, ne sviđaš se “komšijama”, zavlačiš rodbinu po sudovima… preko noći problem “rešen”, što je bilo više ne važi, sad su nova pravila…
Nisu se baš pretrgli tviteraši i ostali dušebrižnici da u takvim slutnjama pomenu kako je vlast u Zemunu u leto 1997. iskoristila izbivanje iz stana porodice Barbalić i u njega, zapečaćeno radikalskom voljom i odlukom, uselila jednu svoju aktivistkinju. Slutimo perfidariju, ali ćutimo na pizdariju, tako to već četvrt veka…
Najpogubnije je što se sleganje ramenima i prihvatanje svršenog čina nastavilo i na početku novog veka, kad su probuđene nade građana sistematski uništavane od idiota iz tzv. Demokratske opozicije. A tek je postalo iluzorno očekivati pravdu za Barbaliće kad su vlast u Srbiji preuzeli nekadašnji gospodari Zemuna.
Zato su za danas, tačno u podne, Žene u crnom i Inicijativa mladih za ljudska prava zakazali protestno stajanje ispred zgrade opštine Zemun, dok će od 14 časova u Beogradu biti održana tribina “Pamtimo progon porodice Barbalić” u prostorijama Inicijative mladih za ljudska prava (Dobračina 4).
Na tribini će učestvovati Dragan Stojković, organizator protesta i akcija solidarnosti sa porodicom Barbalić 1997. godine, advokati Nikola Barović i Milena Vasić, kao i moja draga koleginica Jelka Jovanović.
P.S. Izvinjavam se mom prijatelju Dušku Miloševiću što ne mogu, osim objavljivanjem plakata, da opširnije najavim večerašnje otvaranje izložbe njegovih akvarela u “Skadarliji” (Kuća Đure Jakšića, od 19 časova).
Te slike je Milan Miodragov Pajević nazvao “arhitekturom duše”, ali verujem da su mnogo značajnija ova podsećanja na vreme bezdušnosti.
Written by : Ivan Mrdjen
Rođen 2. oktobra 1949. godine u Vršcu. Osnovnu školu na Čukarici završio 1964. kao najbolji đak u nekadašnjoj Jugoslaviji. Profesionalnu novinarsku karijeru započeo 1973. kao pripravnik u „Večernjim novostima“. Najduže se zadržao u dnevnom listu “Blic”, čiji je stalni član uređivačkog kolegijuma od 2000. godine. Prvo kao urednik „Blica nedelje“, a potom i kao urednik Beogradske rubrike. Krajem 2010. postavljen za Noćnog urednika u Integrisanoj redakciji “Ringier&Axel Springer” (“Blic”, “Blic nedelje”, “24 sata” i “Blic online”). Sa te pozicije je otišao u penziju 3. oktobra 2014. godine. Dobitnik je Nagrade grada Beograda za novinarstvo za 2012. godinu.
