“Čija je ono zvezda”
Ne iskače predsednik svega ovoga iz frižidera zbog puteva, fabrika i subvencija za mlade bračne parove, koliko mu je muka što se “njegovi”, ko god da se pojavi, propisno obrukaju. Mucava premijerka, deklamatorka plavuša broj jedan, plavuša broj dva koja zaboravi da “povede” novinare prilikom “redovnih ministarskih aktivnosti”, a tu je i beogradski Iznogud…
Apsolutni šampion u brukanju nesposobnih poltrona je doktorka koja po bilbordima “nosi” naprednjačku listu za parlamentarne izbore. Na društvenim mrežama se često može pročitati da je “ona dobar stručnjak”, kao alibi za ne baš dobar glas o njenim ljudskim osobinama, ali izjavom “dokažite da su lekari umrli samo od kovida” – uspela je da prevaziđe i samu sebe.
Kasnije se pravdala da nije htela da uvredi više od stotine lekara i medicinskih radnika preminulih tokom pandemije, nego je mislila da je u emisiji “Reč na reč” o smrtnosti i mortalitetu „pričala žena koja nije lekar i ja sam od nje kao filologa tražila da mi da dokaze“.
Ako ne može filolog, da l’ može inženjer? Moj prijatelj Milan Pajević je pre tačno godinu dana, kad je na beogradskom Novom groblju sahranjena doktorka Branka Depolo (1956-2021), koja je poslednje radne dane provela u kovid ambulanti u Borči, napisao:
“Doktorki Branki nije bilo ni na primisli da ode u penziju u jeku ove pandemije, nije joj bio manir da se žali, na bilo šta, na bilo koju teškoću, nepravdu koja joj je često na tom istom poslu činjena, pa ni što nosi svoje maske i rukavice za rad u kovid ambulanti… odakle je i otišla u kovid bolnicu u Batajnici i ubrzo iz poluintenzivne prebačena na intenzivnu negu, pa na respirator…”
Slične dokaze mogu da pruže prijatelji i članovi porodica svih medicinara, stradalih od “najsmešnijeg virusa na svetu”.
Written by : Ivan Mrdjen
Rođen 2. oktobra 1949. godine u Vršcu. Osnovnu školu na Čukarici završio 1964. kao najbolji đak u nekadašnjoj Jugoslaviji. Profesionalnu novinarsku karijeru započeo 1973. kao pripravnik u „Večernjim novostima“. Najduže se zadržao u dnevnom listu “Blic”, čiji je stalni član uređivačkog kolegijuma od 2000. godine. Prvo kao urednik „Blica nedelje“, a potom i kao urednik Beogradske rubrike. Krajem 2010. postavljen za Noćnog urednika u Integrisanoj redakciji “Ringier&Axel Springer” (“Blic”, “Blic nedelje”, “24 sata” i “Blic online”). Sa te pozicije je otišao u penziju 3. oktobra 2014. godine. Dobitnik je Nagrade grada Beograda za novinarstvo za 2012. godinu.
